Εορταστικά...

Ακόμα ένα απόγευμα στη δουλεία λόγω εορταστικού ωραρίου. Όλα στολισμένα και έτοιμα να υποδεχτούν τη γέννηση του Ιησού. Εμένα πάλι τα Χριστούγεννα δε μου λένε και πολλά βασικά δε μου λένε τίποτα. Ακόμα μια γιορτή σαν τις άλλες και ούτε θέλω να βγω να ψωνίσω να κάνω βόλτες ούτε τίποτα. Δε ξέρω αλλά ποτέ δε ξετρελάθηκα με τα Χριστούγεννα και ίσως το μόνο που μου αρέσει αυτή την εποχή είναι ότι παίζω κανένα χαρτί.

Αλλά που και αυτό. Θυμάμαι παλαιότερα κατέβαινες στα καφενεία και γινόταν χαμός. Προσπαθούσαμε να βρούμε κάποιο κομμάτι ξύλου για να παίξουμε και εμείς. Κατέβηκα στο χωριό λοιπόν χθες και στο καφενείο είχε 2 τραπέζια που έπαιζαν χαρτιά και σε αυτά έπαιζαν για να περάσει η ώρα(έπαιζαν πιλότ στο ένα εκ των δύο ήμουν εγώ και έβλεπα). Όταν λέω χαρτιά εννοώ 21,31 η κάτι τέτοιο που βασικό είναι ότι παίζεις με λεφτά. Δε ξέρω αν είναι η κρίση δηλαδή έλλειψη ρευστού που φταίει απλώς λέω τα πράγματα ως έχουν.

Ας αλλάξουμε θέμα: Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να πας σε ένα φοιτητικό μαγαζί και εκεί που κάθεσαι να αρχίζουν να παίζουν μπροστά σου 2 γκάιντες ένα λαούτο και 2 τουμπερλέκια;;;

Και όμως στις Σέρρες σε ένα μαγαζί έπαιζαν κάτι παλικάρια και έπαθα πλάκα. Σε κάποια φάση έχουν βγει στο δρόμο και γύρω τους χόρευαν άτομα από το μαγαζί. Τι να πω πιστεύω ότι αυτό δίνει νόημα στην σημερινή έκφραση "δεν υπάρχει"!





Επίσης χθες είδα το καινούργιο James Bond, Quantum of Solace. Από την αρχή μου άρεσε όλη η ιδέα του τσαλακομένου(επιτέλους) πράκτορα της ΜΙ6. Το μόνο που με χάλασε είναι ότι πρώτη φορά είδα ταινία με αυτόν τον ήρωα που ήταν sequel. Όλα τα άλλα είχαν αυτοτελής ιστορίες που μπορεί να είχαν κάποια στοιχεία και από άλλες ταινίες αλλά και να μη το καταλάβαινες δε σε πείραζε. Τώρα όμως έπρεπε να δεις την προηγούμενη ταινία γιατί αλλιώς δε ξέρεις γιατί μιλάνε ούτε τη συμβαίνει. Πιστεύω πολύ την πάτησαν που πήγαν να το δουν χωρίς να έχουν δει το προηγούμενο και κλαίνε τα λεφτά τους. Κατά τα άλλα γεμάτη περιπέτεια πολύ ξύλο και δράση.

Μια παρένθεση εδώ θα ήθελα να κάνω για τη κυρία που παίζει στο καινούργιο Bond. μία κυρία που τη λένε Οlga Κirilenko.




Αυτή λοιπόν την έχω πετύχει σε 3 ταινίες: Hitman, Max Payne και Quantum of Solace. Δεν την έχω δει σε καμία ερωτική σκηνή. Όταν είδα τις 2 πρώτες που την φτύνουν(ειδικά στη πρώτη της κάνει ο πρωταγωνιστής ένεση με υπνωτικό στη ψύχρα!!) είπα ότι έτσι ήταν το σωστό λόγω ότι έχω παίξει τα αντίστοιχα παιχνίδια και εμένα μου φάνηκε λογικό. Όταν είδα και τη τρίτη εκεί κατάλαβα ότι η κοπέλα δε θέλει να κάνει ερωτική σκηνή. Γιατί στο κόσμο του Bond αυτή δεν υπήρχε περίπτωση να γλίτωνε σε καμία περίπτωση ακόμα και να του το κόβανε! Δε το λέω επειδή το περίμενα απλώς μου φάνηκε παράξενο.

Τελευταίο και κλείνω γιατί πολλά έγραψα! Δείτε οπωσδήποτε τη σειρά: The IT Crowd. Αν σας αρέσει το αγγλικό χιούμορ μη το χάνετε ήδη τρέχει ο 3 κύκλος. Υπάρχουν και μερικά επεισόδια στο Youtube. Άντε να δουλέψουμε και λίγο :Ρ.

ΥΣ:

Επανάσταση...

Είμαστε άραγε στα σκαλοπάτια μιας επανάστασης;;;

Αρχίζω και αναρωτιέμαι και πραγματικά με λυπέι που δεν είμαι και εγώ εκεί και ακόμα και ας μη γίνει τίποτα τουλάχιστον ξεφύγαμε από την μαλακία που μας έδερνε τόσο καιρό. Δε είναι μόνο οι μπάτσοι δεν είναι μόνο που μετράμε έναν νεκρό έιναι όλα αυτά που πάντα τα λέγαμε σε παρέες βρίζοντας και γυρνούσαμε σπίτι ήρεμοι. Τώρα τα φωνάζουμε μήπως και ακουστούμε!

Επίσης κατάλαβα πλέον τη δύναμη του ίντερνετ. Αν δεν υπήρχε αυτό το ριμάδι πολλές χώρες θα ήταν ήρεμες και όμως βλέπεις σε πολλές χώρες του κόσμο να διαδηλώνουν όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το γενικότερο κλίμα που επικρατεί. Δε το φανταζόμουν(όπως και πολλοί άλλοι).

Παμε για διάβασμα φιλία:



Talkin' Bout A Revolution


Don't you know you're talking about a revolution
It sounds like a whisper
Don't you know they're talking about a revolution
It sounds like a whisper

While they're standing in the welfare lines
Crying at the doorsteps of those armies of salvation
Wasting time in unemployment lines
Sitting around waiting for a promotion

Don't you know you're talking about a revolution
It sounds like a whisper

Poor people are gonna rise up
And get their share
Poor people are gonna rise up
And take what's theirs

Don't you know you better run, run, run, run, run, run, run, run, run, run, run, run, run
Oh I said you better run, run, run, run, run, run, run, run, run, run, run, run, run

Finally the tables are starting to turn
Talking about a revolution
Finally the tables are starting to turn
Talking about a revolution oh no
Talking about a revolution oh no

While they're standing in the welfare lines
Crying at the doorsteps of those armies of salvation
Wasting time in unemployment lines
Sitting around waiting for a promotion

Don't you know you're talking about a revolution
It sounds like a whisper

And finally the tables are starting to turn
Talking about a revolution
Finally the tables are starting to turn
Talking about a revolution oh no
Talking about a revolution oh no
Talking about a revolution oh no

Ότι και να πω δε φτάνουν...

Ένα μεγάλο μπράβο! Ένα τεράστιο μπράβο που άνθρωποι έχουν τα πιστόλια και δε φοβούνται να μας προστατεύσουν. Μπορούν να καταλάβουν ότι μια οικογένεια διαλύθηκε; Μπορεί ο άνθρωπος αυτός μετά από όλα αυτά να δηλώνει αθώος; Θέλω να πιστεύω ότι οποιοσδήποτε που δεν είναι στυγνός εγκληματίας σκότωνε ένα παιδί 15 χρονών! θα δήλωνε ένοχος χωρίς να το σκεφτεί. Ακούω όλους τους παπαρολόγους να λένε ότι πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό και απορώ δε ντρέπονται καθόλου; Αυτοί ωθούν τον κόσμο να κάνει ακρότητες και να τα σπάει όλα. Εδώ με όλα αυτά που ακούω μου έρχεται να βγω εγώ και να τα σπάσω. Ένα παιδί χάθηκε πίσω δε γυρνάει όμως γιατί φτάσαμε σε αυτό;

Είμαι πραγματικά εκνευρισμένος και όταν βλέπω βίντεο σαν και αυτά τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο. Μπράβο και πάλι στην Αστυνομία!

Breathless...

Πτυχιακή...

Ναι λοιπόν είναι αλήθεια κατάφερα και πήρα. Το σημαντικότερο είναι ότι μπόρεσα και πήρα κάποια που μου αρέσει. Το θέμα λιτό και απέριττο:

"Βασικές αρχές λειτουργίας του Software Defined Radio (SDR). Μελέτη, ανάλυση και προσομοίωση αλγορίθμων Numerically Controlled Oscillators(NCO)."

Δεν συμφωνείτε απλό και κατανοητό! Ακόμα με σιγουριά δε ξέρω περί τίνος πρόκειται άλλα δεν με τρομάζει.

Με περιμένει επίσης μία μεγάλη συναυλία Θάνος Μικρούτσικός, Πασχαλίδης και Αντωνοπούλου. Στο επόμενο post θα σας πω αν ήταν ωραία και τα νέα τις πτυχιακής.

Πάντως σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσω διάβασμα και κάτι με πιάνει!! Θα δούμε από βδομάδα.

Μια παρέα είμαστε...

Κάποιες φορές ακούς κάποια τραγούδια και σου αρέσουν λόγο της μουσικής που έχουνε η λόγο του στίχου. Πότε δε περιμένεις ότι θα γίνουν αυτά που λέει και όμως ακούγοντας ένα τέτοιο τραγούδι σκέφτομαι και γελάω γιατί άμα το άκουγα πριν 3 χρόνια δε θα το ένοιωθα. Δε θα καταλάβαινα τι λέει η για πιο πράγμα ακριβώς μιλάει. Οι άνθρωποι που αγαπάς κρύβονται πίσω από τέτοια τραγούδια και οι καταστάσεις που σε συνδέουν με αυτούς.

Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Σαββόπουλος & Τάνια Τσανακλίδου & Δήμητρα Γαλάνη ( Τερτσέτο )

Κλείσανε τα κέντρα, τα σινεμά και τα καφενεία,
μια παρέα είμαστε που χωρίζει σε μια γωνία.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα
σαν τους πρόσφυγες που δεν έχουνε μες στον ήλιο μοίρα.

Τρένα θα μας πάρουνε την αυγή και λεωφορεία.
Γεια σου Στέλλα, γεια σου Αγγελική και μην κλαις Μαρία
και μην κλαις Μαρία.

Είχαμ' όνειρα, όπως τα παιδιά, όπως οι ανθρώποι,
τώρα ένας φεύγει γι' Αμερική κι άλλος για Ευρώπη.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα
σαν τους πρόσφυγες που δεν έχουνε μες στον ήλιο μοίρα.

Σύννεφα σκεπάσαν τον ουρανό, φεύγει η λιακάδα,
ένας κρύος και έρημος σταθμός μοιάζει η Ελλάδα.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα
σαν τους πρόσφυγες που δεν έχουνε μες στον ήλιο μοίρα.


Φιλιά στην Αμερική...

Hi...

Εδώ είμαι και πάλι...

ΔΕ ΚΟΒΩ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΓΩ!!!!!!!!

Θέλω να βγω και να το φωνάξω στους δρόμους δε πάει άλλο.

Όσο περνάει ο καιρός στον ΟΤΕ(1 μήνας και κάτι μέρες) καταλαβαίνω ότι μερικοί άνθρωποι ρωτάνε κάποια πράγματα χωρίς να θέλουν να ακούσουν αυτό που θα τους απαντήσω.
Πραγματικά δε θέλουν να καταλάβουν όσο και να τα λες να τους τα εξηγείς ξανά και ξανά αυτοί απλώς δε θέλουν να καταλάβουν. Δεν είναι ότι μπερδεύονται απλώς δε θέλουν. Αυτά είναι τα άτομα που πραγματικά δε ξέρω τι να κάνω.

Συγχαρητήρια στον Ομπάμα που θα σώσει όλο το κόσμο (και φυσικά πρώτα εμάς)!!!

Τι έχουν πάθει όλοι με τον νέο πλανητάρχη???? Μιλάνε σαν να ήρθε ο μεσσίας να μας σώσει. Από τη μία τους δικαιολογώ γιατί μέχρι τώρα έβλεπαν αυτό:



Οκ οκ καταλαβαίνω! Αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι και ο καινούργιος θα είναι καλύτερος. Η ιστορία θα δείξει!!!!



Άμα βλέπεις ειδήσεις ανακαλύπτεις πολλά πράγματα. Όπως ότι ο Ομπάμα το πρώτο πράγμα που θα κάνει μόλις μπει στο Λευκό Οίκο θα ανοίξει το παγκόσμιο χάρτη θα δείξει τη Ελλάδα και πει: "Από εδώ και πέρα αυτή η μικρή χώρα θα είναι το παν για όλο το κόσμο."

Περιμένω ότι σιγά σιγά θα βρεθεί στη Κολοπετινίτσα ο ξάδερφος του κουμπάρου της αδερφής του μπατζανάκη του 305ου ξαδέρφου του Ομπάμα που θα πουλάει cd και πίνακες ζωγραφικής. Αυτό θα είναι απόδειξη ότι η Ελλάδα θα είναι στη πρώτη προτεραιότητα του προέδρου της Αμερικής. Τι να πω, τι να πω!!!!!!!

Μου φαίνεται ότι είμαστε η μοναδική χώρα που πιστεύει πραγματικά (με βάση τα ΜΜΕ φυσικά) ότι ο "καινούργιος" θα μας λύσει όλα τα προβλήματα. Αντί να τα λύσουμε μόνοι μας θα έρθει αυτός να μας σώσει! Βρε αι σιχτίρ ποια τους βαρέθηκα!!!!!!

Σας έλειψα;;;

Γεια και χαρά σε όλους το ξέρω ότι εναγωνίως περιμένετε να γράψω κάτι άλλα το τελευταίο καιρό ήταν λίγο ζόρικα. Όμως είμα ακόμα εδώ...

Γράφω αυτό το post από τη δουλεία με το ποιο ηλίθιο πληκτρολόγιο που υπάρχει πρέπει να είναι το μοναδικό στην Έλλάδα που έχει πάνω πρώτα τα ελληνικά και μέτα τα αγγλικά. Για να καταλάβετε τι ενοοώ δείτε λίγο τα πληκτρολόγιά σας... Δείτε τα είπα!!!

Εκεί που με μεγάλα γράμματα εχει αγγλικά σε μένα έχει ελληνικά. Τα άλλα κουμπιά πραγματικά τα βλέπω πρώτη φορά ευτυχώς ξέρω στο περίπου που είναι και γράφω.

Κοντά ένα μήνα στον ΟΤΕ έμαθα πολλά πράγματα! Έχω μάθει να βγάζω αντίγραφα λογαριασμών το οποίο δυσκολεύτηκα και ακόμα είναι πολύ δύσκολο! Θέλω να πω και κάτι άλλο να το ξέρετε και εσείς ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΟΒΩ ΕΓΩ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ!!! Αλήθεια λέω!

Τι γίνεται ρε παιδιά στο κόσμο!!!!!

Τα χρηματιστήρια κατάντησαν ασανσέρ που πάνε τους πάντες μια στη κόλαση μια στο παράδεισο. Κράτη καταρρέουν, κράτη δανείζονται υπέρογκα ποσά για να σωθούν. Εργοστάσια απολύουν κόσμο, εργοστάσια αυτοκινήτων κλείνουν για μέρες. Η Ισλανδία οινομικά κατέρρευσε...

ΑΛΛΑ:Η Ελλάδα δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα γιατί δε έχει επενδύσει σε κεφάλαια της Αμερικής, έλεγαν. Όταν όμως πέρασε στην Ευρώπη και σε εμάς τότε δεν είπαν τίποτα αντίθετως έδωσαν κάποια δισ. και είπαν κάτι γίνετε μωρε μην αγχώνεστε. Που τα βρήκαν κανείς δε ρώτησε!! Εγω δε κατάλαβα καθόλου ρε παιδία πως βρήκαν αμέσως κάποια δισ. ενώ κάποιοι πέρνουν 300 euro σύνταξη.

Η Μονή "Βατοχέρϊ" βγάζει και γλώσσα για όσα αποφάσισαν στον Άρειο Πάγο. Τελικά δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο! Που βρέθηκαν όλοι αυτοί οι τραγοπαπάδες; Φυσικά τον Καζαντζάκη για αυτό τον εξόρισαν γιατί τους καταλαβε νωρίς. Με αυτούς πραγματικά όχι δε θέλω να ασχοληθώ, θέλω όπως είναι η μονή(όπως έχετε δει με τα πανοραμικά πλάνα στις ειδήσεις) είναι έτοιμη για φυλακή δε θα ζοριστούνε καθόλου να την φτιάξουν. Θα ασκούν και τη "μοναχική" ζωή πολύ καλύτερα. Εγώ για αυτούς το λέω για να βρουν την ησυχία τους!!!!

Το ΠΑΣΟΚ προηγείται αλλά καταλληλότερος για την επίλυση των θεμάτων οικονομίας είναι ο Πρωθυπουργός. Αυτές οι δημοσκοπήσεις ούτε τις κατάλαβα ούτε θα μπω στη διαδικασία να ασχοληθώ. Είναι αστείες!!
Όπως βλέπω το κόσμο σε λίγο θα βγάζουν καταλληλότερο πρωθυπουργό τον Ομπάμα!!!

Ουφ!!! κουράστικα.

ΟΤΕ...

Ναι λοιπόν αφού βρήκα κόλπο να γράφω στο blog μου από τη δουλεία θαρρώ πως η μέρες μου έδω έχουν άλλη αξία.

ΟΤΕ λοιπόν εδω και μία περίπου εβδομάδα και προσπαθώ να ζήσω σαν δημόσιος υπάλληλος. Από που να αρχίζω και που να τελειώσω.

Καταρχήν αν κάποιος που είναι δημόσιος υπάλληλος σας πει ποτέ ότι είναι πολύ κουρασμένος από τη δουλειά δώστε του μια μούτζα από εμένα και αν έχει πρόβλημα να έρθει να με ρωτήσει γιατί.

Ο ΟΤΕ πρέπει να πουληθεί για να μπει μία τάξη εκεί μέσα, ο καθένας κάνει ότι θέλει χωρίς να τον ελέγχει κανείς. Χαρατηριστικό παράδειγμα είναι ένας "συνάδελφος" ο οποίος από τη πρώτη μέρα φεύγει όποτε θέλει και έρχεται όποτε θέλει χωρίς κανένας να του λέει τίποτα. Δε ξέρω αυτά μου φαίνονται πολύ παράξενα εμένα.

Αρχίζω και πιστεύω ως γενικότερη ιδέα ότι το κράτος το δικό μας παραπαίει από τις δημόσιες υπηρεσίες. Επειδή εκεί μπαίνει όποιος φυσικά έχει τις κομματικές άκρες και κάποιοι (πολύ λίγοι) με αξιοκρατικές διαδικάσίες(που πολύ αμφιβάλω αν υπάρχουν) δηλαδή κατά τη γνώμη όποιος να ναι. ΔΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!!!

Έχουν όλοι βολευτεί και δεν τους νοιάζει τίποτα δε τους ελέγχει κανείς δε νοιάζονται για αυτό που κάνουν τι άλλο να πω. Ξέρω ότι ακούγομαι κάπως νευριασμένος αλλά δε δέχομαι να διαμαρτύρονται κιόλας επειδή δε τους δίνει το κράτος όλα αυτά που θέλουν.

Τέλος πάντων η δουλεία δεν έιναι και τίποτα σπουδαίο απλώς ψάχνω πράγματα να γεμίσω τον χρόνο αλλά όσο πάει θα χώνομαι σα φίδι στη δουλειά και όπως το βλέπω σε κανένα μήνα δε θα κάνω τίποτα. Δεν είναι ότι θέλω να γίνω σαν αυτούς αλλά ούτε να τους κάνω ανθρώπους και έτσι αποφάσισα να περάσω όσο πιο ευχάριστα γίνεται.

Υ.Σ.:Όσο χειμωνιάζει το πρωινό ξύπνημα γίνεται όλο και δυσκολότερο.:(

Είμαστε άνθρωποι μέχρι εκέι που βλέπουμε...

Οι ολυμπιακοί αγώνες πέρασαν και τα ΜΜΕ δε έλειψαν καθόλου από εκεί. Δεν αναφέρομαι μόνο στο θέμα του dopping γιατί κάτι τέτοια ψάχνουν για να πουλήσουν. Αναφέρομαι στο πόσο καλά ή άσχημα πήγαν οι αθλητές μας στους αγώνες πόσα μετάλλια με τα κοπών και βασάνων κατέκτησαν. Όλα αυτά τα είδαμε χαρήκαμε και είπαμε ένα μπράβο στους αθλητές. Μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες αρχίζουν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες όπως γνωρίζουμε τουλάχιστον οι πιο πολλοί Στους Παραολυμπιακούς πήγαμε πάρα πολύ καλά πήραμε 24 μετάλλια! Φυσικά για τα ΜΜΕ δεν είναι σημαντικό κάτι τέτοιο μάλλον επειδή δεν ο κόσμος δε θα χαρεί για αυτά τα μετάλλια.

Αυτοί που πήραν τα μετάλλια δεν είναι αθλητές; Δεν είναι άνθρωποι που δώσανε τη ζωή τους σε αυτό;

Αυτοί λοιπόν έχουν παράπονα και κατά τη γνώμη μου έχουν κάθε λόγο να λένε ότι θέλουν. Λένε ότι δεν έχουν αθλητικές εγκαταστάσεις και επειδή ζω στην Ελλάδα έχω κάθε λόγο να τους πιστεύω. Οι "κανονικοί" αθλητές δεν έχουν τους σωστούς χώρους και μπορώ να φανταστώ ότι για αυτούς είναι ακόμα χειρότερα.

Ένα μετάλλιο θα σε κάνει να σε δει ο πρωθυπουργός και να πάρεις όλα τα εύσημα αν φυσικά δεν αγωνίζεσαι στους Παραολυμπιακούς. Αλλά πιστεύω ότι αυτοί είναι αθλητές με όλη την έννοια της λέξης γιατί αν και μέτα από τόσα χρόνια που δεν πήραν και ούτε περίμεναν αναγνώριση συνεχίζουν να κάνουν την Ελλάδα περήφανη.

Τα τελευταία χρόνια άρχισα να μισώ τους Ολυμπιακούς γιατί ακούω για αυτό το πνεύμα που βγάζουν αυτοί οι αγώνες. Άμα το βρει κανείς να το φέρει πίσω γιατί κάπου στη πορεία χάθηκε.

Δείτε τη λένε οι Έλληνες αθλητές:

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=1400435

Για πλάκα 2 βίντεο:

Κρύωμα...

Έχω ένα πολύ σπαστικό και περιέργο κρύωμα! Δεν είμαι χάλια άλλα ούτε και καλά. Ανεβάζω δέκατα και μετά ξανά πέφτει. Πρωτη φορά έχω πάθει κάτι τέτοιο. Για να καταλάβετε είμαι άρρωστος τόσο όσο να μου σπάει τα νεύρα.

Επιτέλους έπεσαν και υπογραφές από το ΤΕΙ για τη πρακτική και από 1-10-2008 ξεκινάω τη πρακτική μου στον ΟΤΕ. Άντε να δούμε.

Ευτύχως άρχισε να μπαίνει και το φθινόπωρο γιατί δεν άντεχα άλλο τη ζέστη.

Βίντεο..

Σας θυμίζει κάτι;;;

Στο δρόμο της πτυχιακής...

Στο δρόμο της πτυχιακής βρίσκομαι και αφού έχω στείλει αρκετά mail το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω και να πιάσω όσους καθηγητές μπορώ από κοντά.

Πραγματικά δε ξέρω αν θα βρω αλλά είμαι αισιόδοξος. Σας αφήνω με αυτό:


Η νικήτρια ταινία μικρού μήκους στο φεστιβάλ των Καννών 2008

The story of a sign

Not fireproof equipped...

Buzz Lightyear φιλάκια πολλά και ας στο διάολο! Ήθελα πολύ καιρό να το φωνάξω! Πέρασα όλα μου τα μαθήματα και πλέον μου μένει η πρακτική και η πτυχιακή.

Πρακτική: από ότι φαίνεται στον ΟΤΕ αλλά πρέπει να το εγκρίνει ο προιστάμενος(μη χέσω!)

Πτυχιακή: το τοπίο φαίνεται θολό στο βάθος γιατί με όσους έχω μιλήσει έψαχναν κανένα εξάμηνο για να βρουν. Εγώ έχω όμως στο πλευρό τους Thundercats και θα με βοηθήσουν!

Η εβδομάδα προβλέπεται με πολύ τρέξιμο.



ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΗΛΙΘΙΕ!!!!!!

Υ.Σ.: Σήμερα παρατήρησα ότι αυτό(τίτλος) το γράφει στα παπούτσια μου και δε μπορώ να καταλάβω το λόγο!! Βοηθήστε με!!

Σαλιγκάρια...

Προχτές λαμβάνω ένα τηλ από την Σφίγγα (ή Biri) και μου λέει ετοιμάσου είναι ο Μάλαμας στη Νικήτη Χαλκιδικής. Το Σάββατο μέτα από μια κραιπάλη αφού πήγα στο μαγαζί ξεκίνησα και έφτασα στη Χαλκιδική Με το φτωχό μου το μυαλό μου είπα να ρωτήσω:

Εγώ:Που θα κοιμηθούμε;
Σφίγγα:Θα δούμε.

Αφού κάναμε μπάνιο είπαμε να πάμε να ρωτήσουμε στο camping αλλά το παλικάρι εκεί μας είπε ότι δεν έχει τίποτα. Έτσι αποφασίσαμε να κοιμηθούμε στο αμάξι. Αφού γυρίσαμε όλη τη Νικήτη βρήκαμε ένα φανταστικό δένδρο για να μας δανείσει τη σκιά του το πρωί. Εξοπλίστήκαμε με μπύρες και φτάσαμε στη συναυλία. Αφού βρήκαμε που θα κάτσουμε από ένα τύπο δίπλα (που αποδείχτηκε ανιψιός του Μάλαμα) ακούστηκε μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Εγώ θα του δίνω αναπτήρα και αυτός μπύρες δέχτηκα αμέσως και το βράδυ συνεχίστηκε ανάβοντας τσιγάρα και πίνοντας μπύρες(Η Μαρίνα τα έσπασε ;Ρ)

Μετά συνεχίσαμε για ένα ποτό σε μαγαζί και μετά είπαμε να φάμε και να κοιμηθούμε. Βρήκαμε λοιπόν το δένδρο μας, ρίξαμε τα καθίσματα, καλύψαμε τα παράθυρα και μας πήρε ο ύπνος. Κάποια στιγμή άνοιξα τα μάτια και λέω πολύ κοιμηθήκαμε(πέσαμε στις 5)η ώρα ήταν 9! Αφού έχασα 8 κιλά ιδρώτα και ονειρευόμουν να πίνω νερό αποφασίσαμε να σηκωθούμε.

Σήμερα χαλαρά μπάνιο και έχει λίγη ώρα που έφτασα και λέω να κοιμηθώ.

Υ.Σ.:Δε ξέρουν τι θα πει beach bar στη Χαλκιδική. Το beach bar για αυτούς είναι μία καφετέρια δίπλα στη θάλασσα!!

Κουρασάν (ή Κρουασάν)

Όνομα: Κουρασάν(ή Κρουασάν)

Στόχος: Η κατάκτηση όλου του κόσμου!

Μέλη: 2 Συνάδελφοι, Smash, Biri, Σκιά 2, Νεροπιστολάς, Σκαφιάς και η Κυρά.

Ιστορία: Ξεκίνησε στο Πλατανίτσι Χαλκιδικής. Όταν ξεκίνησα και έφτασα μετά από 2,5 ώρες δε είχαμε χώρο να βάλουμε τα αμάξια μας και εκτός από τις σκηνές το μόνο που είχαμε ήταν ένα άδειο τασάκι Τρώγαμε σε ξένο τραπέζι και ψήναμε όπου να ναι. Αφού πέρασε η πρώτη μέρα εγώ(1 συνάδελφος) μαζί με τον 2 συνάδελφο παρατηρήσαμε μέσα σε μία σκηνή κάποιες καρέκλες χωρίς πολύ σκέψη ανοίξαμε τις πήραμε και πλέον ήταν δικές μας. Στη συνέχεια η Κυρά έφερε άλλες 4 καρέκλες και ήμασταν εντάξει. Πήραμε και ένα χάρτινο κουτί για τραπέζι και σιγά σιγά αποκτήσαμε το σαλόνι μας. Αφού κάθε μέρα αποκτούσαμε και λίγο έδαφος καταλήξαμε με ιδιοτικό parking,τέντα για τον ήλιο, χώρο για 30 σκηνές. Με αυτό το ρυθμό σύμφωνα με υπολογισμούς θα μπορούσα να έχουμε πάρει όλο το camping μέσα σε 2 εβδομάδες.

Μερικές ανεκτίμητες φάσεις:

Ο Νεροπιστολάς(ή Οδυσσέας) να έχει βρέξει όλο το κόσμο στο beach bar και να μη αισθάνεται τίποτα.

Ο smash(ή smash) να παίζει τάβλι και να μη κάνει τίποτα άλλο.

Ο Biri να ψήνει και να πίνει.

Η Σκιά 2(Μαθητής του Τσαντίλη) έτρωγε κρυφά, έπινε κρυφά και ζούσε στο σκοτάδι.

Σκαφιάς(ή Γιάννης) έσκαβε πάντα με βάση τις όδηγείες του Biri και άρχισα να πιστεύω ότι του αρέσει γιατί το έκανε μόνο αυτός.

Ο Συνάδελφος 2 να φωνάζει μέσα στο beach bar "που είναι η Κυρά!" συνέχεια.

Η Κυρά να κρύβετε για να μην καταλάβουν ποια φώναζε.

Δε μπορώ να παραλείψω τις 2 γειτόνισσες που χρέωναν το ρεύμα 5 ευρώ την ώρα. Μας γδύσανε!!!!!!

Το φωτογραφικό υλικό υπάρχει στο υπάρχει στο facebook!!

Περάσαμε καταπληκτικά και η έκφραση που μου έμεινε από όλα αυτά που πέρασα το καλοκαίρι είναι μια φράση του Σαββόπουλου που την αφιερώνω σε όλους:

ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΝΤΑΜΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΑΝΤΩΝΟΥΜΕ

Ήσυχο καλοκαίρι...

Κάτι τέτοιο έλεγα όταν γύρισα στο χωριό από τις διακοπές από το σκάφος. Από μέσα μου έλεγα "τώρα στο χωριό κανένα χαλαρό μπανάκι και ησυχία μέχρι να βρω και να αρχίζω πρακτική"(εσύ είσαι που το λες!!!).

Φτάνοντας στο χωριό μετά από δυο μέρες(αν θυμάμαι καλά) έρχονται κάποιοι φίλοι του αδερφού μου. Αρκετά άτομα και στην αρχή δεν είχα καταλάβει ποιος ξέρει ποιον και από που, μία ότι να ναι κατάσταση. Στην αρχή χαλαρά ήμασταν εγώ τα παιδιά δεν τα ήξερα και πολύ καλά. Μετά όμως γνωριστήκαμε καλύτερα και αρχίζαμε να περνάμε πολύ καλά. Αφού περάσαμε δυο μέρες κραιπάλης στη πέραμο και με τη φράση "Μόνο μη με ακουμπήσεις" χαραγμένη στο μυαλό μάζευα τα κομμάτια μου. Η επόμενη εβδομάδα χαλαρή αλλά τα ποτά δεν σταματούσαν. Στη συνέχεια ήρθε η επονομαζόμενη σφίγγα Τόλης Τοβλέτογλου και πήγαμε σε ένα πάρτι τέρμα θεού -ένας παπάς μας έδειξε το δρόμο- στο οποίο δε ξέραμε κανένα. Περάσαμε πολύ ωραία αν και το βράδυ σημαδεύτηκε από τη βλακεία(της Σφίγγας) "πως ανοίγει το πορτμπαγκάζ σου". Το επόμενο βράδυ πήγαμε στο Μάλαμα και περάσαμε απίστευτα πραγματικά δε περίμενα να περάσω τόσο καλά. Μετά κατεβήκαμε στο χωριό και είπαμε να πιούμε κανένα ποτάκι με το Τόλη. Το βράδυ τελείωσε με ένα άδειο μπουκάλι tequila, ένα μισογεμάτο δίπλα και τραγουδώντας καραόκε. Την άλλη μέρα ήμουν σαν είχε πέσει πάνω μου μετεωρίτης αλλά συνήλθα στη θάλασσα μετά από φαί και καφέ.

Είναι τόσα πολλά αυτά που πέρασα που άμα αρχίζω και γράφω δε θα τελειώσω ποτέ. Αλλά τα βασικά συμπεράσματα είναι:

α)Το Καλαμπάκι έγινε χώρος λατρείας και κερδίζει έδαφος και στην πρωτεύουσα.
β)Γνώρισα αρκετά άτομα που ταιριάξαμε και πέρασα τέλεια.
γ)Ο αδερφός μου δεν έκατσε πολύ αλλά από το τίποτα!
(Η σκηνή στη συναυλία να τραβάει την Μαρίνα από το πόδι και να κυλιέται μέσα στα ξερατά ήταν πολύ must ιδέα που έμεινε απραγματοποίητη!!!!!!!);Ρ
δ)Τώρα πάμε για άλλα.

Υ.Σ.1:Το Dramaica πολύ καλό αλλά δεν έχω πάει ακόμα!
Υ.Σ.2:Τελικά από ότι φαίνεται στο ΓΕΡΜΑΝΟ θα κάνω πρακτική.
Υ.Σ.3:Ένα μάθημα μου έμεινε και το περιμένω.

Και ένα απίστευτο κομμάτι:



Ο βραζιλιάνος φωτογράφος Σαλγκάδο έβαλε χρόνια πριν τη λεζάντα στη φωτογραφία, γράφοντας: «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του. Βλέπουμε, σημείωνε ο Σαλγκάδο, έναν άνθρωπο σε ειρήνη με τον εαυτό του και με τον θάνατο». Ο εικονιζόμενος είναι ο Μεξικανός υπολοχαγός του Ζαπάτα, που εκτελέστηκε το 1917 από τον ομοσπονδιακό στρατό. Δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεσή του ζήτησε ένα τσιγάρο και πόζαρε ακουμπισμένος σε ένα πέτρινο τοίχο, χαμογελώντας άφοβα στο φακό του Agustin Victor-Casasola. Στάση τόσο παράδοξα γενναία για έναν άνθρωπο, που έχει απέναντι του τον εκτελεστή του !!!

Θ.Παπακωνσταντίνου - Δ. Σαββόπουλος: Ο Φορτίνο Σαμάνο.



Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
«Είμ' ό,τι δεν έζησα. Είμαι η βροχή που θα 'ρθει
να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ, στα κρεβάτια τους, θα στενάζουν ξαναμμένες:
«Ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή;»

Ο στρατιώτης με τ' όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
«Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει.
Είμαι ένας μικρός θεός, είμ' ένα στοιχειό.
Πάνω από το αίμα του, αύριο εδώ, την ίδια ώρα,
ερπετά θα σέρνονται, όπως κάνω κι εγώ».

Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
«Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν.
Ο καιρός θα χάνεται, ώσπου κάποιο απ' αυτά
θα φωνάξει liberta! Kι όπως θα κοιτάει τις κάννες,
θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά».

Στο δρόμο για πτυχίο...

Τα μαθήματα σιγά σιγά τελειώνουν (2 μου έμειναν και τα περιμένω). Ο δρόμος της πρακτικής αρχίζει να ανοίγεται μπροστά μου και από το φαίνεται η μετοχή του ΟΤΕ θα ανεβεί μόλις θα αρχίσω να δουλεύω εκεί(τώρα θα ανέβει, θα κλείσει θα δείξει!!).

Φυσικά η πρακτική θα ξεκινήσει όταν θα υπάρχει κάποιος στη γραμματεία μου για πάρω τα χαρτιά μου. Γιατί ενώ σε όλες τις άλλες γραμματείες είναι κάποιος στην δική μου έχουν πάρει άδεια!

Πλέον έχουμε δουλεία στο DIA κανένα μπανάκι και πηγαίνω σε όσα φεστιβάλ η συναυλίες μπορώ. Ακολουθεί το σάββατο ο Μάλαμας και την άλλη εβδομάδα το Dramaica Festival που κάθε χρονιά γίνετε και καλύτερο.

Το πρόγραμμα του Dramaica:

Δευτέρα 4 Αυγούστου

Κίτρινα Ποδήλατα

Δραμαμίνη

Γυμνά Καλώδια

Μωβ Άστρο


Τρίτη 5 Αυγούστου

Soulfire

Κακό Συναπάντημα

Δάρνακες

Περσινά Ξινά Σταφύλια


Τετάρτη 6 Αυγούστου

Raining Pleasure

Mimosa’s Dream

Χρήστος Γεωργοπέτρης και οι μουσικοί του

Reaction

Nightmares


Πέμπτη 7 Αυγούστου

Νίκος Πορτοκάλογλου

Ζακ Στεφάνου και Banda Coala

Παράλληλες Εκδηλώσεις

Πηνελόπη 2008

Αυτό είναι με λίγα λόγια οι διακοπές που έκανα. Για όσους δε ξέρουν όλο αυτό το κάναμε με ιστιοπλοικό και ήταν φανταστικά. Εμπειρία που δε περιγράφεται.

(Στο χάρτη πατιούνται τα μπλέ σημεία και οι γραμμές.)


View Larger Map

Και ένα κομμάτι από ένα συγκρότημα που μου έμαθε ο σπύρος( cult ο τυπος που παίζει με τους κάδους!)

Beirut - "Nantes"



Well it's been a long time, long time now
since I've seen you smile.
And I'll gamble away my fright.
And I'll gamble away my time.
And in a year, a year or so
this will slip into the sea
Well, it's been a long time, long time now
since I've seen you smile

Nobody raise their voices
Just another night in Nantes
Nobody raise their voices
Just another night in Nantes

Εδώ είμαι λοιπόν...

Ήθελα να γράψω ένα post χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Έχω γυρίσει λοιπόν στο χωριό και όλα μυρίζουν καλοκαίρι. Καλοκαίρι όπως όλα τα άλλα(ακόμα χαμπάρι δε το πήρα) που πέρασα τόσα χρόνια. Και όμως δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Όταν το Σεπτέμβρη θα πρέπει να γυρίσω στις Σέρρες να δώσω τα μαθήματα που μου απομένουν θα μου φανεί(πιστεύω) πολύ περίεργα. Έτσι είναι πολλά τελειώνουν άλλα αρχίζουν. Ένα πράγμα έχει σημασία να ζούμε όλοι τι ζωή μας όπως θα θέλαμε να είναι. Να αντιδρούμε σε όλους όσους θέλουν να αλλάξουν κάτι τέτοιο. Δεν μπορούμε παντα να το κάνουμε το καταλαβαίνω αλλά να αντιδρούμε όσο μπουρούμε. Πάντα στη ζωή μου πίστευα και πιστεύω ότι η αντίδραση είναι ένα τρόπος για να γίνεις ελέυθερος και εάν νομίζεις ότι είσαι ήδη πρέπει να ξέρεις ότι η ελευθερία δεν έχει όρια.

Αυτό που καταλαβαίνω και μου μένει από όλα αυτα είναι η λέξη: ΠΕΡΙΕΡΓΑ

Η φωνή της με τρελαίνει:



I'm sorry for the times that I made you scream
for the times that I killed your dreams
for the times that I made your whole world rumble

for the times that I made you cry
for the times that I told you lies
for the times that I watched and let you stumble

It's too bad, but that's me
what goes around comes around, you'll see
that I can carry the burden of pain
'cause it ain't the first time that a man goes insane
and when I spread my wings to embrace him for life
I'm suckin' out his love, 'cause I, I'll never be nobody's wife

I'm sorry for the times that I didn't come home
left you lyin' in that bed alone
was flyin' high in the sky when you needed my shoulder

you're like a stone hangin' round my neck, see
cut it loose before it breaks my back, see
I've gotta say what I feel before I grow older

I'm sorry but I ain't gonna change my ways
you know I've tried but I'm still the same
I've got to do it my own way

It's too bad, but hey, that's me
what goes around comes around, you'll see
that I can carry the burden of pain
'cause it ain't the first time that a man goes insane
and when I spread my wings to embrace him for life
I'm suckin' out his love, I, I'll never be nobody's wife

It's too bad, but hey, that's me
what goes around comes around, you'll see
that I can carry the burden of pain
'cause it ain't the first time that a man goes insane
and when I spread my wings to embrace him for life
I'm suckin' out his love, I, I'll never be nobody's wife

Αυτό ήταν λοιπόν...

Το σκηνικό λιτό και απέριττο τα πράγματα όλα έτοιμα για τον τελευταίο(μέχρι τώρα) σταθμό τους. Παρέα με ένα μπουκάλι κρασί και τους Πυξ Λαξ σκέφτομαι πόσο καλά πέρασα αυτά τα χρόνια. Πόσο πολύ με γέμισαν όλα εδώ πέρα. Δεν νοιώθω ότι τελείωσα σαν φοιτητής γιατί αυτό το έχω πάρει απόφαση εδώ και καιρό. Αλλά είναι αυτή η πίκρα μέσα στο στόμα που δε σβήνει όσα τσιγάρα και αν κάνω όσο κρασί και να πιω. Το ποιο περίεργο πράγμα αυτή τη στιγμή στο σπίτι είναι ο αντίλαλος! Αυτός ο αόρατος τύπος που εμφανίζεται πάντα σε ένα άδειο σπίτι και επαναλαμβάνει όλους τους ήχους που κάνεις. Πέντε χρόνια στις Σέρρες πέρασαν σαν νερό σαν νερό που μου έμαθε πάρα πολλά. Δε ξέρω εάν έζησα όλα όσα μπορούσα να ζήσω αλλά ξέρω ότι όσα έζησα τα πίστεψα και είναι πράγματα που θα έχω πάντα μαζί μου. Αν όλα αυτά τα βάλεις σε έναν άνθρωπο θα είναι πάντα πίσω μου και θα με βοηθάει να μη ξεχνάω.

Και αφού αυτό το τελευταίο βράδυ το πέρασα με e-ποτό με ανθρώπους που αγαπώ και σέβομαι και φιλοσοφική συζήτηση σας αφήνω. Καλό βράδυ.





All my bags are packed
Im ready to go
Im standin here outside your door
I hate to wake you up to say goodbye
But the dawn is breakin
Its early morn
The taxis waitin
Hes blowin his horn
Already Im so lonesome
I could die

So kiss me and smile for me
Tell me that youll wait for me
Hold me like youll never let me go
cause Im leavin on a jet plane
Dont know when Ill be back again
Oh babe, I hate to go

Theres so many times Ive let you down
So many times Ive played around
I tell you now, they dont mean a thing
Evry place I go, Ill think of you
Evry song I sing, Ill sing for you
When I come back, Ill bring your wedding ring

So kiss me and smile for me
Tell me that youll wait for me
Hold me like youll never let me go
cause Im leavin on a jet plane
Dont know when Ill be back again
Oh babe, I hate to go

Now the time has come to leave you
One more time
Let me kiss you
Then close your eyes
Ill be on my way
Dream about the days to come
When I wont have to leave alone
About the times, I wont have to say

Oh, kiss me and smile for me
Tell me that youll wait for me
Hold me like youll never let me go
cause Im leavin on a jet plane
Dont know when Ill be back again
Oh babe, I hate to go

But, Im leavin on a jet plane
Dont know when Ill be back again
Oh babe, I hate to go

Έρχεται το τέλος...

Έκατσα να γράψω αυτό το post ξέροντας τι θα γράψω. Ε λοιπόν τώρα δε μου έρχεται τίποτα!

Θα ξεκινήσω με την απόφαση που πήρα πριν αρχίσει η εξεταστική. Αυτή ήταν να μην ξυριστώ και να μη κουρευτώ(μη το ψάχνετε δεν υπάρχει κάποιος ιδαίτερος λόγος) μέχρι να τελειώσει. Το έκανα λοιπόν και σήμερα που επίσημα τελείωσε έγινα ξανά άνθρωπος.

Δείτε τι εννοώ:




Τα μούσια είναι επίτηδες έτσι!! ;-Ρ

Μετά έγινα κάπως έτσι:



Επίσης σήμερα όταν τελείωσα το μάθημα ξαφνικά ένοιωθα πολύ κουρασμένος. Όχι τόσο σωματικά παρά ψυχικά. Τέτοια κούραση είχα καιρό να νοιώσω. Περίμενα να έρθει αυτή η μέρα να τα πιω και να περάσω καλά αλλά δε θέλω να κάνω τίποτα θέλω μόνο να χαλαρώσω, και αυτό κάνω.

Πραγματικά αυτό τον ένα μήνα(που νομίζω ακόμα ότι ήταν χρόνος) πέρασα πολύ καλά πέρα από το διάβασμα. Στο σπίτι μου ήμασταν εγώ, ο συγκάτοικος και η σκιά(Γιάννης Τσαντίλης ο ένας και μοναδικός) βασικοί πρωταγωνιστές επίσης υπήρχαν και guest star Τόλης,Τολής,Νόνη.

ΣΚΙΑ(Γιάννης Τσαντίλης):

Αυτή η ιδιότητα φάνηκε από τις πρώτες μέρες όταν μπορούσε να γυρίζει το βράδυ στο σπίτι(κυρίως στο μπαλκόνι) και να μην τον αντιλαμβάνεται κανείς. Δε ξέρω ακόμα πως γλίτωσα 2 εμφράγματα!! Για όπλο του έχει ένα mp3 player που ακούει συνέχεια μουσική στη διαπασόν(με αποτέλεσμα να έχει μειωθεί η ακοή του) και τις πολλές και πετυχημένες ερωτήσεις.



ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΣ(Γιάννης Γαντσίδης):

Ο φόβος και ο τρόμος της σκιάς! Ο τύπος στις ταινίες που κάθεται στο μπαρ και πίνει Jack Daniel's και δε σηκώνει κουβέντα είναι αυτός. Πολλοί στις σέρρες τον φωνάζουν Γιάννη Κλουνείδη επειδή βγάζει αυτό το πολύ αλήτικο στυλ. Τη σκιά την έχει στη μπούκα γιατί οι ερωτήσεις που κάνει είναι ότι να ναι. Επίσης με εμένα συνέχεια μαλώνει γιατί έχουμε παντα, μα παντα, αντίθετες απόψεις(Δεν ξέρω ακόμα αν τυχαίνει η αν ένας από τους δυο μας το κάνει επίτηδες).



ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ(Τόλης Μαργιτούδης):

Αν ήταν ποτό θα ήταν η πετσέτα του μπάρμαν(αυτή που καθαρίζει το μπαρ) που αν την στύψεις βγάζει ένα σφηνάκι. Σύμφωνα με το Wiki είναι ο πρώτος Τανγκερειστής η μυστική αυτή οργάνωση που ψάχνει ακόμα τον θεό μέσα από το συγκεκριμένο ποτό(ο συγκάτοικος πριν γίνει κακός καουμπόυς άνηκε στην αίρεση). Την αίρεση του τη συνεχίζει μέσο ενός γκρουπ στο φαισμπουκ. Σε ένα μήνα περίπου θα τον βρείτε στο στρατό να προσπαθεί να μυήσει όσους μπορεί.(Δεν μπορώ να πω πολλά)



PLAYSTASION(Τόλης Τοβλέτογλου):

Το όνομα του είναι προέρχεται από τη τρέλα που έχει με τη συγκεκριμένη παιχνιδομηχανή. Κάνοντας τη πρακτική αυτό το καιρό προσπαθεί να τους μάθει να κάνουν ιστοσελίδες. Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο μέρος που συχνάζει, μπορείτε να τον βρείτε παντού και πάντα. Θα τον βρείτε, αυτόν το καιρό, στο ποσίδι να πίνει ατελείωτα, φτάνοντας στο σημείο να κοιμάτε με τα μάτια ανοιχτά.



ΜΠΑΣΤΑΡΔΗ(Νόνη Παπασταμοπούλου):

Το όνομα τα λέει όλα! Έχει μπει ως επίτιμο μέλος πλέον στους Τανγκερειστές και δρα υπόγεια. Πολύ καλη μαγείρισσα με σπουδές στην ινδία και σπεσιαλιτέ φρυγανιά και γαλοπούλα + το μυστικό που ακόμα το ψάχνω(πολύ νόστιμο). Θα την βρείτε συνέχεια στο φαισμπουκ να παίζει κάποιο παιχνίδι με τις ώρες(πολλές ώρες).



Βάλτε τα ηχεία στο τέρμα!!!!!!!!!!!!!






Ακολουθεί φωτογραφικο υλικό:



































Ωραιά περάσαμε πάμε για άλλα! Μόνο να μη χαθούμε!!

Αυτή η μαμημένη μέρα...

Και λέω μαμημένη γιατί είναι η μέρα που δίνεις το τελευταίο μάθημα και το μυαλό σου αρχίζει και ξεφεύγει. Που θα πας διακοπές, που θα διασκεδάσεις αύριο και τέτοια. Δεν ξέρω εάν συμβαίνει και σε εσάς αλλά εμένα τελευταία μέρα μου γυρνάνε τα μυαλά!!!

Αλλά πάντα λέω φάγαμε το γαίδαρο και μας έμεινε η ουρά. Άντε ένα ακόμα να δώσουμε ότι έχουμε και μετά βλέποντας και κάνοντας.

Αυτά για σήμερα επιστρέφω αύριο με πολύ τρέλα και αρκετή διάθεση(ελπίζω).

Υ.Σ:Αύριο θα έχει ενημέρωση για τις διακοπές μου!!!!

Πρώτη εβδομάδα εξεταστικής...

Πρώτη εβδομάδα εξεταστική έλαβε τέλος νομίζω ότι πήγα αρκετά καλά αλλά δε θέλω να λέω και πολλά πολλά γιατί εχούν δει αρκέτα τα μάτια.

Το μόνο που μπορώ να κάνω έιναι να προετοιμάζομαι για τα άλλα μαθήματα και να περιμένω για αυτά που έδωσα. Όσο πλησιάζει το τέλος της εξεσταστικής μια πίκρα αυξάνεται στο στόμα μου. Είναι η πίκρα ότι τελείωσα από εδώ και φεύγω.

Από τη μία θέλω να τελειώνω αλλά από την άλλη σκέφτομαι όλα όσα περάσα σε αυτά τα μέροι. Τους φίλους που έκανα τις στιγμές που πέρασα.

Το μόνο που βλέπω ότι πρέπει να κάνω έιναι να κρατήσω μέσα μου όλα όσα πέρασα και έμαθα εδω πέρα και να συνεχίσω κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο. Πραγματικά πέρασα πολύ ωραία και για αυτό που χαίρομαι πραγματικά έιναι ότι έκανα φίλους με όλοι την έννοια της λέξης.

Μία σκέψη που μου είχε πει ο αδερφός μου όταν πέρασα την θυμάμαι ακόμα. Μου έιπε <<Οτι αρχίζει κάποια στιγμή τελειώνει δε μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό, απλώς πρέπει να έισαι έτοιμος.>> Το έιχα πάντα στο μυαλό μου αυτό αλλά πιστεύα και πιστεύω ότι ποτέ δε θα είμαι έτοιμος για αυτό.

Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα αλλά αργά η γρήγορα θα γίνει. Έρχονται όμως τόσα άλλα που με περιμένουν και θέλω να τα δω. Θέλω να τα ζήσω όλα όσα θα βρεθούν μπροστά μου, καλά η κακά, όλα μέσα στη ζωή είναι.

Αυτό που θέλω πριν φύγω είναι να πάρω μια τελευταία τζούρα από εδω και να την κρατήσω μέσα μου.

Τα ηχεία στο τέρμα και πάμε:



Once upon a time you dressed so fine
You threw the bums a dime in your prime, didn't you?
People'd call, say, "Beware doll, you're bound to fall"
You thought they were all kiddin' you
You used to laugh about
Everybody that was hangin' out
Now you don't talk so loud
Now you don't seem so proud
About having to be scrounging for your next meal.

How does it feel
How does it feel
To be without a home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

You've gone to the finest school all right, Miss Lonely
But you know you only used to get juiced in it
And nobody has ever taught you how to live on the street
And now you find out you're gonna have to get used to it
You said you'd never compromise
With the mystery tramp, but now you realize
He's not selling any alibis
As you stare into the vacuum of his eyes
And ask him do you want to make a deal?

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

You never turned around to see the frowns on the jugglers and the clowns
When they all come down and did tricks for you
You never understood that it ain't no good
You shouldn't let other people get your kicks for you
You used to ride on the chrome horse with your diplomat
Who carried on his shoulder a Siamese cat
Ain't it hard when you discover that
He really wasn't where it's at
After he took from you everything he could steal.

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

Princess on the steeple and all the pretty people
They're drinkin', thinkin' that they got it made
Exchanging all kinds of precious gifts and things
But you'd better lift your diamond ring, you'd better pawn it babe
You used to be so amused
At Napoleon in rags and the language that he used
Go to him now, he calls you, you can't refuse
When you got nothing, you got nothing to lose
You're invisible now, you got no secrets to conceal.

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

Τα ψέματα τελειώσανε.

Τα ψέματα τελειώσαν αύριο και επίσημα πλέον αρχίζει η εξεταστική. Αύριο λοίπον θα δώσω το πρώτο μάθημα(αλγόριθμοι και δομές δεδομένων). Αφού τελείωσα την επανάληψη και δεν έχω ύπνο είπα να ακούσω ράδιο (91,2 α ρε πατέρα!) μπορώ να πω ότι χαλάρωσα αρκετά και ακούω σιγά σιγά τον ύπνο να μπαίνει στο δωμάτιο.

Καλή μου αρχή λοιπόν. Αφού όλα έχουν πάρει τη θέση τους είναι η στιγμή να ξεκινήσει το πάρτυ. Βάλτε να πιούμε.

Βίντεο για πλάκα δεν έχει τώρα αλλά έχει αυτό:




Life is bigger
Its bigger than you
And you are not me
The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no Ive said too much
I set it up

Thats me in the corner
Thats me in the spotlight
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I dont know if I can do it
Oh no Ive said too much
I havent said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

Every whisper
Of every waking hour im
Choosing my confessions
Trying to keep an eye on you
Like a hurt lost and blinded fool
Oh no Ive said too much
I set it up

Consider this
The hint of the century
Consider this
The slip that brought me
To my knees failed
What if all these fantasies
Come flailing around
Now Ive said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

But that was just a dream
That was just a dream

Ελλάδα τέλος!! (Ευτυχώς!)

Ελλάδα τέλος από το eyro και λεώ ευτυχώς γιατί έρχεται με τα χίλια η εξεταστική.
Για την εθνική τη να πω ποτέ δε μου άρεσε το παιχνίδι που κάναμε(το 2004 μας βγήκε) αλλά δεν είναι κάθε μέρα πασχαλία. Αυτό εγώ που παρατήρησα είναι ότι η ομάδα προσπάθησε με όσες δυνάμεις είχε και κατάφερε να φτάσει μέχρι εδώ.

Στην άλλη επικαιρότητα μπήκαμε πλέον και επίσημα στη εξεστατική. Από σήμερα κανονικά θα αρχίζαμε αλλά λόγω ότι είναι του αγίου πνεύματος δεν γίνετε μάθημα.
Το πρώτο μάθημα το δίνω την τετάρτη και μετά πέμπτη. Είναι τα τελευταία μου εργαστήρια και είμαι πολύ αισιόδοξος αλλά αν δε γράψω πρώτα δε θέλω να λέω και πολλά.

Επίσης το καλαμπάκι για άλλη μία φορά διέπρεψε Στον αγώνα με τη Ρωσία ένα τεράστιο πάνο που έγραφε καλαμπάκι(μπορούσες να το δεις από το φεγγάρι) αναρτήθηκε και οι έλληνες διεθνείς όταν το είδαν έβαλαν τα κλάματα. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι το όνειρο τους μετά από τόσα χρόνια έγινε πραγματικότητα και αυτό ήταν να δουν πανό που να γράφει καλαμπάκι.

Και ένα βίντεο για πλάκα:

υπάρχουν στο youtube κάποια βίντεο που θεωρούνται κλασικά έτσι λοιπόν το συγκρότημα weezer μάζεψε όλους αυτούς από τα βίντεο μαζί και έκανε ένα βίντεο κλιπ. Οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι πολύ έξυπνη ιδέα. Τα περισσότερα είναι βίντεο που πρέπει να έχετε δει ή που έχετε δει ήδη.

Μπαμπά μη ξαναπεθάνεις παρασκεύη

Πριν από λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα φυλλάδιο με αυτό το τίτλο. Είχα ακούσει για αυτή τη παράσταση και ήθελα να τη δω. Διαβάζοντας το φυλλάδιο κατάλαβα ότι το ανεβάζει μία θεατρική ομάδα από το ΤΕΙ.

Η παράσταση άρχιζε στις 9:30 με δωρεάν είσοδο. Άνετος εγώ ξεκινάω από το σπίτι στις 9:20 ξέροντας ότι δε θα έχει και πολύ κόσμο. Με το που φτάνω δε μπορούσα να παρκάρω. Στην αρχή είπα δε μπορεί να είναι όλος ο κόσμος για τη παράσταση. Το ξανα σκέφτομαι και λέω ότι δε θα βρούμε να κάτσουμε. Μπαίνοντας μέσα στο αμφιθέατρο βλέπω άτομα διάφορων ηλικιών.(Πραγματικα αυτό που σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή ήταν ότι αν είχε είσοδο πόσοι από αυτούς θα ήταν εδώ.)

Έτσι λοιπόν αφού βρήκαμε 2 θέσεις είχα κάποιο χρόνο να παρατηρήσω τα σκηνικά. Δεν ήταν κατά τη γνώμη μου κάτι φοβερό αλλά ήταν όλα όσα χρειαζόντουσαν. Μετά από λίγο ανεβάινει κάποιος στη σκήνη μας λέει ότι είναι ο σκηνοθέτης(αν δε μου το έλεγε δε θα το πίστευα) και σιγά σιγά κλείνουν τα φώτα.

Αν και η παράσταση κράτησε 2,5 ώρες και κάτι δε με κούρασε τόσο πολύ. Από τη άποψη της ιστορίας το έργο δεν είχε κάτι που να με τρέλανε(για να μη πω τίποτα). Αλλά είχε διαλόγους με αρκετό γέλιο. Εγώ τουλάχιστον διασκέδασα και πέρασα καλά.

Επίσης θα ήθελα να προσθέσω ότι τα παιδιά που έπαιζαν ήταν πολύ καλοί στα δικά μου μάτια. Δε περίμενα ότι θα έπαιζαν τόσο καλά. Κατά εμέ όχι όλοι αλλά οι περισσότεροι ήταν πολύ καλοι.

Σας προτείνω να το δείτε κάποια στιγμή αν έχετε την ευκαιρία.

Υ.Σ.: Τη μία ηθοποιό εγώ από κάπου τη ξέρω αλλά δε μπορώ να θυμηθώ από που.

Υ.Σ.: Και ένα βίντεο για πλάκα!!!

Eurovision

Βλέποντας τη eyrovision δεν μπορώ να πω οτί άξιζε.
Δεν βρίσκω για ποιο λόγο ακόμα γίνετε. Για να ενισχυθούν οι σχέσεις κρατών;
Για να περάσει καλά ο κόσμος; Για να ξοδέψει λεφτά ένα κράτος;

Η ουσία για μένα είναι τα άτομα να ξεφύγουν από τη λογική ψηφίζω τη "διπλανή" χώρα.
Δηλαδή εμένα άμα δε μου αρέσει το τραγούδι της Κύπρου πρέπει να το ψηφίσω;
Αν αυτή είναι η λογική τότε θα παραμείνει ένας διαγωνισμός για να αναδειχτούνε οι
καλές σχέσεις τον χωρών που επίσης είχαν ωραίο τραγούδι και στήσιμο.

Εμένα το τραγούδι που μου άρεσε ήταν τις τουρκίας.
Αν και δε καταλάβαινα τι έλεγαν μου άρεσε πάρα πολύ η μουσική του.
Έτσι νομίζω δηλαδή :).Δεν μπορώ να βρω ακριβώς τι ήταν αυτό που μου άρεσε τόσο.

Δείτε το:

Χαίρετε!

Χαίρετε οι μελλοδιάβαστοι σας χαιρετουν!

Με το ξεκίνημα του διαβάσματος είπα να ξεκινήσω και εγώ το δικό μου blog.
Ψέματα δε θα πω δεν είναι η πρώτη φορά που ξεκινάω αλλά αυτό σκοπέυω να
το κρατήσω και να γράφω όποτε μπορώ.