Στο δρόμο της πτυχιακής...

Στο δρόμο της πτυχιακής βρίσκομαι και αφού έχω στείλει αρκετά mail το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω και να πιάσω όσους καθηγητές μπορώ από κοντά.

Πραγματικά δε ξέρω αν θα βρω αλλά είμαι αισιόδοξος. Σας αφήνω με αυτό:


Η νικήτρια ταινία μικρού μήκους στο φεστιβάλ των Καννών 2008

The story of a sign

Not fireproof equipped...

Buzz Lightyear φιλάκια πολλά και ας στο διάολο! Ήθελα πολύ καιρό να το φωνάξω! Πέρασα όλα μου τα μαθήματα και πλέον μου μένει η πρακτική και η πτυχιακή.

Πρακτική: από ότι φαίνεται στον ΟΤΕ αλλά πρέπει να το εγκρίνει ο προιστάμενος(μη χέσω!)

Πτυχιακή: το τοπίο φαίνεται θολό στο βάθος γιατί με όσους έχω μιλήσει έψαχναν κανένα εξάμηνο για να βρουν. Εγώ έχω όμως στο πλευρό τους Thundercats και θα με βοηθήσουν!

Η εβδομάδα προβλέπεται με πολύ τρέξιμο.



ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΗΛΙΘΙΕ!!!!!!

Υ.Σ.: Σήμερα παρατήρησα ότι αυτό(τίτλος) το γράφει στα παπούτσια μου και δε μπορώ να καταλάβω το λόγο!! Βοηθήστε με!!

Σαλιγκάρια...

Προχτές λαμβάνω ένα τηλ από την Σφίγγα (ή Biri) και μου λέει ετοιμάσου είναι ο Μάλαμας στη Νικήτη Χαλκιδικής. Το Σάββατο μέτα από μια κραιπάλη αφού πήγα στο μαγαζί ξεκίνησα και έφτασα στη Χαλκιδική Με το φτωχό μου το μυαλό μου είπα να ρωτήσω:

Εγώ:Που θα κοιμηθούμε;
Σφίγγα:Θα δούμε.

Αφού κάναμε μπάνιο είπαμε να πάμε να ρωτήσουμε στο camping αλλά το παλικάρι εκεί μας είπε ότι δεν έχει τίποτα. Έτσι αποφασίσαμε να κοιμηθούμε στο αμάξι. Αφού γυρίσαμε όλη τη Νικήτη βρήκαμε ένα φανταστικό δένδρο για να μας δανείσει τη σκιά του το πρωί. Εξοπλίστήκαμε με μπύρες και φτάσαμε στη συναυλία. Αφού βρήκαμε που θα κάτσουμε από ένα τύπο δίπλα (που αποδείχτηκε ανιψιός του Μάλαμα) ακούστηκε μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Εγώ θα του δίνω αναπτήρα και αυτός μπύρες δέχτηκα αμέσως και το βράδυ συνεχίστηκε ανάβοντας τσιγάρα και πίνοντας μπύρες(Η Μαρίνα τα έσπασε ;Ρ)

Μετά συνεχίσαμε για ένα ποτό σε μαγαζί και μετά είπαμε να φάμε και να κοιμηθούμε. Βρήκαμε λοιπόν το δένδρο μας, ρίξαμε τα καθίσματα, καλύψαμε τα παράθυρα και μας πήρε ο ύπνος. Κάποια στιγμή άνοιξα τα μάτια και λέω πολύ κοιμηθήκαμε(πέσαμε στις 5)η ώρα ήταν 9! Αφού έχασα 8 κιλά ιδρώτα και ονειρευόμουν να πίνω νερό αποφασίσαμε να σηκωθούμε.

Σήμερα χαλαρά μπάνιο και έχει λίγη ώρα που έφτασα και λέω να κοιμηθώ.

Υ.Σ.:Δε ξέρουν τι θα πει beach bar στη Χαλκιδική. Το beach bar για αυτούς είναι μία καφετέρια δίπλα στη θάλασσα!!

Κουρασάν (ή Κρουασάν)

Όνομα: Κουρασάν(ή Κρουασάν)

Στόχος: Η κατάκτηση όλου του κόσμου!

Μέλη: 2 Συνάδελφοι, Smash, Biri, Σκιά 2, Νεροπιστολάς, Σκαφιάς και η Κυρά.

Ιστορία: Ξεκίνησε στο Πλατανίτσι Χαλκιδικής. Όταν ξεκίνησα και έφτασα μετά από 2,5 ώρες δε είχαμε χώρο να βάλουμε τα αμάξια μας και εκτός από τις σκηνές το μόνο που είχαμε ήταν ένα άδειο τασάκι Τρώγαμε σε ξένο τραπέζι και ψήναμε όπου να ναι. Αφού πέρασε η πρώτη μέρα εγώ(1 συνάδελφος) μαζί με τον 2 συνάδελφο παρατηρήσαμε μέσα σε μία σκηνή κάποιες καρέκλες χωρίς πολύ σκέψη ανοίξαμε τις πήραμε και πλέον ήταν δικές μας. Στη συνέχεια η Κυρά έφερε άλλες 4 καρέκλες και ήμασταν εντάξει. Πήραμε και ένα χάρτινο κουτί για τραπέζι και σιγά σιγά αποκτήσαμε το σαλόνι μας. Αφού κάθε μέρα αποκτούσαμε και λίγο έδαφος καταλήξαμε με ιδιοτικό parking,τέντα για τον ήλιο, χώρο για 30 σκηνές. Με αυτό το ρυθμό σύμφωνα με υπολογισμούς θα μπορούσα να έχουμε πάρει όλο το camping μέσα σε 2 εβδομάδες.

Μερικές ανεκτίμητες φάσεις:

Ο Νεροπιστολάς(ή Οδυσσέας) να έχει βρέξει όλο το κόσμο στο beach bar και να μη αισθάνεται τίποτα.

Ο smash(ή smash) να παίζει τάβλι και να μη κάνει τίποτα άλλο.

Ο Biri να ψήνει και να πίνει.

Η Σκιά 2(Μαθητής του Τσαντίλη) έτρωγε κρυφά, έπινε κρυφά και ζούσε στο σκοτάδι.

Σκαφιάς(ή Γιάννης) έσκαβε πάντα με βάση τις όδηγείες του Biri και άρχισα να πιστεύω ότι του αρέσει γιατί το έκανε μόνο αυτός.

Ο Συνάδελφος 2 να φωνάζει μέσα στο beach bar "που είναι η Κυρά!" συνέχεια.

Η Κυρά να κρύβετε για να μην καταλάβουν ποια φώναζε.

Δε μπορώ να παραλείψω τις 2 γειτόνισσες που χρέωναν το ρεύμα 5 ευρώ την ώρα. Μας γδύσανε!!!!!!

Το φωτογραφικό υλικό υπάρχει στο υπάρχει στο facebook!!

Περάσαμε καταπληκτικά και η έκφραση που μου έμεινε από όλα αυτά που πέρασα το καλοκαίρι είναι μια φράση του Σαββόπουλου που την αφιερώνω σε όλους:

ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΝΤΑΜΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΑΝΤΩΝΟΥΜΕ

Ήσυχο καλοκαίρι...

Κάτι τέτοιο έλεγα όταν γύρισα στο χωριό από τις διακοπές από το σκάφος. Από μέσα μου έλεγα "τώρα στο χωριό κανένα χαλαρό μπανάκι και ησυχία μέχρι να βρω και να αρχίζω πρακτική"(εσύ είσαι που το λες!!!).

Φτάνοντας στο χωριό μετά από δυο μέρες(αν θυμάμαι καλά) έρχονται κάποιοι φίλοι του αδερφού μου. Αρκετά άτομα και στην αρχή δεν είχα καταλάβει ποιος ξέρει ποιον και από που, μία ότι να ναι κατάσταση. Στην αρχή χαλαρά ήμασταν εγώ τα παιδιά δεν τα ήξερα και πολύ καλά. Μετά όμως γνωριστήκαμε καλύτερα και αρχίζαμε να περνάμε πολύ καλά. Αφού περάσαμε δυο μέρες κραιπάλης στη πέραμο και με τη φράση "Μόνο μη με ακουμπήσεις" χαραγμένη στο μυαλό μάζευα τα κομμάτια μου. Η επόμενη εβδομάδα χαλαρή αλλά τα ποτά δεν σταματούσαν. Στη συνέχεια ήρθε η επονομαζόμενη σφίγγα Τόλης Τοβλέτογλου και πήγαμε σε ένα πάρτι τέρμα θεού -ένας παπάς μας έδειξε το δρόμο- στο οποίο δε ξέραμε κανένα. Περάσαμε πολύ ωραία αν και το βράδυ σημαδεύτηκε από τη βλακεία(της Σφίγγας) "πως ανοίγει το πορτμπαγκάζ σου". Το επόμενο βράδυ πήγαμε στο Μάλαμα και περάσαμε απίστευτα πραγματικά δε περίμενα να περάσω τόσο καλά. Μετά κατεβήκαμε στο χωριό και είπαμε να πιούμε κανένα ποτάκι με το Τόλη. Το βράδυ τελείωσε με ένα άδειο μπουκάλι tequila, ένα μισογεμάτο δίπλα και τραγουδώντας καραόκε. Την άλλη μέρα ήμουν σαν είχε πέσει πάνω μου μετεωρίτης αλλά συνήλθα στη θάλασσα μετά από φαί και καφέ.

Είναι τόσα πολλά αυτά που πέρασα που άμα αρχίζω και γράφω δε θα τελειώσω ποτέ. Αλλά τα βασικά συμπεράσματα είναι:

α)Το Καλαμπάκι έγινε χώρος λατρείας και κερδίζει έδαφος και στην πρωτεύουσα.
β)Γνώρισα αρκετά άτομα που ταιριάξαμε και πέρασα τέλεια.
γ)Ο αδερφός μου δεν έκατσε πολύ αλλά από το τίποτα!
(Η σκηνή στη συναυλία να τραβάει την Μαρίνα από το πόδι και να κυλιέται μέσα στα ξερατά ήταν πολύ must ιδέα που έμεινε απραγματοποίητη!!!!!!!);Ρ
δ)Τώρα πάμε για άλλα.

Υ.Σ.1:Το Dramaica πολύ καλό αλλά δεν έχω πάει ακόμα!
Υ.Σ.2:Τελικά από ότι φαίνεται στο ΓΕΡΜΑΝΟ θα κάνω πρακτική.
Υ.Σ.3:Ένα μάθημα μου έμεινε και το περιμένω.

Και ένα απίστευτο κομμάτι:



Ο βραζιλιάνος φωτογράφος Σαλγκάδο έβαλε χρόνια πριν τη λεζάντα στη φωτογραφία, γράφοντας: «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του. Βλέπουμε, σημείωνε ο Σαλγκάδο, έναν άνθρωπο σε ειρήνη με τον εαυτό του και με τον θάνατο». Ο εικονιζόμενος είναι ο Μεξικανός υπολοχαγός του Ζαπάτα, που εκτελέστηκε το 1917 από τον ομοσπονδιακό στρατό. Δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεσή του ζήτησε ένα τσιγάρο και πόζαρε ακουμπισμένος σε ένα πέτρινο τοίχο, χαμογελώντας άφοβα στο φακό του Agustin Victor-Casasola. Στάση τόσο παράδοξα γενναία για έναν άνθρωπο, που έχει απέναντι του τον εκτελεστή του !!!

Θ.Παπακωνσταντίνου - Δ. Σαββόπουλος: Ο Φορτίνο Σαμάνο.



Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
«Είμ' ό,τι δεν έζησα. Είμαι η βροχή που θα 'ρθει
να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ, στα κρεβάτια τους, θα στενάζουν ξαναμμένες:
«Ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή;»

Ο στρατιώτης με τ' όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
«Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει.
Είμαι ένας μικρός θεός, είμ' ένα στοιχειό.
Πάνω από το αίμα του, αύριο εδώ, την ίδια ώρα,
ερπετά θα σέρνονται, όπως κάνω κι εγώ».

Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
«Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν.
Ο καιρός θα χάνεται, ώσπου κάποιο απ' αυτά
θα φωνάξει liberta! Kι όπως θα κοιτάει τις κάννες,
θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά».