Επίσκεψη...

Η επίσκεψη του φίλου μου έφερε πολλά στο μυαλό. Μου έφερε βραδιές που τις βλέπεις μόνο στα έργα. Ένα θα πω λιμάνι Θεσσαλονίκης σουρωμένοι καθισμένοι εκεί που σκάει το κύμα να πίνουμε καφέ για να συνέλθουμε και να συζητάμε για ότι μας κατεβαίνει .Συζήτηση για γκόμενες, για προβλήματα και για όλα όσα θέλαμε να πούμε. Μακάρι πάντα κάθε άνθρωπος να είναι τόσο ελεύθερος όπως εκείνη τη στιγμή.

Σήμερα έκανα επίσης μια μεγάλη διαπίστωση: σκέφτομαι πολύ. Ναι αλήθεια σκέφτομαι μέχρι αηδίας σκέφτομαι τα πράγματα όπως "έπρεπε" να είναι όπως "θέλω" να είναι. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τόσο κάποιες στιγμές πρέπει να αφήνουμε τα πράγματα να κυλάνε από μόνα τους. Να φεύγουν σαν το νερό αλλά εμείς πάντα από δίπλα να κοιτάμε και όταν χρειαστεί να επέμβουμε. Η σκέψη χαλάει την ουσία γιατί κάπου εκεί πέρα ανάμεσα αφήνεσαι και συνεχίζεις να σκέφτεσαι. Οι σκέψεις τις περισσότερες φορές δεν βοηθάνε απλώς σε κάνουν να νιώθεις άσχημα και δε κοιμάσαι τα βράδια. Έτσι λοιπόν τελειώνω και λέω μη σκέφτεστε πράξτε! Γιατί αυτό θα μείνει στο βάθος του χρόνου.

Τραγούδια που μου κρατάνε συντροφιά την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές π.χ.:

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗΣ

Υ.Γ.: Μη ξεχάσετε να αλλάξετε την ώρα!!