ΟΤΕ...

Ναι λοιπόν αφού βρήκα κόλπο να γράφω στο blog μου από τη δουλεία θαρρώ πως η μέρες μου έδω έχουν άλλη αξία.

ΟΤΕ λοιπόν εδω και μία περίπου εβδομάδα και προσπαθώ να ζήσω σαν δημόσιος υπάλληλος. Από που να αρχίζω και που να τελειώσω.

Καταρχήν αν κάποιος που είναι δημόσιος υπάλληλος σας πει ποτέ ότι είναι πολύ κουρασμένος από τη δουλειά δώστε του μια μούτζα από εμένα και αν έχει πρόβλημα να έρθει να με ρωτήσει γιατί.

Ο ΟΤΕ πρέπει να πουληθεί για να μπει μία τάξη εκεί μέσα, ο καθένας κάνει ότι θέλει χωρίς να τον ελέγχει κανείς. Χαρατηριστικό παράδειγμα είναι ένας "συνάδελφος" ο οποίος από τη πρώτη μέρα φεύγει όποτε θέλει και έρχεται όποτε θέλει χωρίς κανένας να του λέει τίποτα. Δε ξέρω αυτά μου φαίνονται πολύ παράξενα εμένα.

Αρχίζω και πιστεύω ως γενικότερη ιδέα ότι το κράτος το δικό μας παραπαίει από τις δημόσιες υπηρεσίες. Επειδή εκεί μπαίνει όποιος φυσικά έχει τις κομματικές άκρες και κάποιοι (πολύ λίγοι) με αξιοκρατικές διαδικάσίες(που πολύ αμφιβάλω αν υπάρχουν) δηλαδή κατά τη γνώμη όποιος να ναι. ΔΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!!!

Έχουν όλοι βολευτεί και δεν τους νοιάζει τίποτα δε τους ελέγχει κανείς δε νοιάζονται για αυτό που κάνουν τι άλλο να πω. Ξέρω ότι ακούγομαι κάπως νευριασμένος αλλά δε δέχομαι να διαμαρτύρονται κιόλας επειδή δε τους δίνει το κράτος όλα αυτά που θέλουν.

Τέλος πάντων η δουλεία δεν έιναι και τίποτα σπουδαίο απλώς ψάχνω πράγματα να γεμίσω τον χρόνο αλλά όσο πάει θα χώνομαι σα φίδι στη δουλειά και όπως το βλέπω σε κανένα μήνα δε θα κάνω τίποτα. Δεν είναι ότι θέλω να γίνω σαν αυτούς αλλά ούτε να τους κάνω ανθρώπους και έτσι αποφάσισα να περάσω όσο πιο ευχάριστα γίνεται.

Υ.Σ.:Όσο χειμωνιάζει το πρωινό ξύπνημα γίνεται όλο και δυσκολότερο.:(