Μια παρέα είμαστε...

Κάποιες φορές ακούς κάποια τραγούδια και σου αρέσουν λόγο της μουσικής που έχουνε η λόγο του στίχου. Πότε δε περιμένεις ότι θα γίνουν αυτά που λέει και όμως ακούγοντας ένα τέτοιο τραγούδι σκέφτομαι και γελάω γιατί άμα το άκουγα πριν 3 χρόνια δε θα το ένοιωθα. Δε θα καταλάβαινα τι λέει η για πιο πράγμα ακριβώς μιλάει. Οι άνθρωποι που αγαπάς κρύβονται πίσω από τέτοια τραγούδια και οι καταστάσεις που σε συνδέουν με αυτούς.

Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Σαββόπουλος & Τάνια Τσανακλίδου & Δήμητρα Γαλάνη ( Τερτσέτο )

Κλείσανε τα κέντρα, τα σινεμά και τα καφενεία,
μια παρέα είμαστε που χωρίζει σε μια γωνία.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα
σαν τους πρόσφυγες που δεν έχουνε μες στον ήλιο μοίρα.

Τρένα θα μας πάρουνε την αυγή και λεωφορεία.
Γεια σου Στέλλα, γεια σου Αγγελική και μην κλαις Μαρία
και μην κλαις Μαρία.

Είχαμ' όνειρα, όπως τα παιδιά, όπως οι ανθρώποι,
τώρα ένας φεύγει γι' Αμερική κι άλλος για Ευρώπη.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα
σαν τους πρόσφυγες που δεν έχουνε μες στον ήλιο μοίρα.

Σύννεφα σκεπάσαν τον ουρανό, φεύγει η λιακάδα,
ένας κρύος και έρημος σταθμός μοιάζει η Ελλάδα.
Αύριο σκορπίζουμε σαν πουλιά στην κοσμοπλημμύρα
σαν τους πρόσφυγες που δεν έχουνε μες στον ήλιο μοίρα.


Φιλιά στην Αμερική...