Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Ναύπακτος...

Μετά από πολύ κόπο αφού σταματήσαμε στο Μέτσοβο μέσα στα χίονια επειδή δίπλωσε μία νταλίκα για μία ώρα και αφού ταξιδεύαμε όλη μέρα φτάσαμε στην Ποτιδάνεια ένα χωριό της ορεινής Ναυπακτίας.

Μόλις φτάσαμε αρχίσαμε τα κλασικά πολύ ποτό λίγο φαεί και τα λοιπά. Κοιμηθήκα αργά σχετικά σε ένα χαλασμένο κρεβάτι και ανακάλυψα πόση διαφορά κάνει το κλίμα στον ύπνο.

Το επόμενο πρωινό με βρήκε να γυρίζω σε όλο το χωριό για να βρω το παπούτσι μου!!!
Τελίκα η σκύλα η οποία το πήρε για να εξασκήσει τα δόντια της το έιχε στο σπίτι της.

Η συνέχεια κρασί φαεί σπίτι κιθάρα και χαλάρωση. Αρκετή χαλάρωση.

Τα καρναβάλια τα πέρασα στο μοναδικό μαγαζί του χωριο καφενείο-ταβέρνα-ότι θέλεις. Βαμένος χάρος και κατέληξα να κάνω στριπτιζ!!! Τι να πω και εγώ ώρες ώρες με εκπλήσω!!!! Μεγάλες στιγμές!!!!!!!!!!!!



Το παίξαμε στη κιθάρα και μου έμεινε από αυτό το ταξίδι.


Και ένα ερώτημα που με τριγυρίζει όταν ζω τέτοιες στιγμές: Δε θα μεγαλώσω ποτε;;

Δεν υπάρχουν σχόλια: