Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

4 μέρες μέσα...

Τρελή εμπειρία αν σκεφτείς ότι τη τρίτη μέρα είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου και ότι δε τη πάλευα καθόλου τη τέταρτη Στη σκοπία μαζί με άλλους ακούς τα σχέδια που έχουν για τη ζωή τους, γνωρίζεις τη έκαναν πριν μπουν μέσα, μαθαίνεις τα προβλήματα τους, μαθαίνεις τους αστερισμούς και ότι μπορείς να φανταστείς.

Εκεί λοιπόν στην ησυχία του "μέσα" με παίρνεις ένας φίλος και μου λέει κατέβηκα Αθήνα να βρω δουλεία και να κάνω κάτι. Όλα αυτά τα αστέρια που έμαθες πως τα λένε σου έρχονται στο κεφάλι και συνειδητοποιείς ότι μεγαλώνεις και ότι πρέπει κάτι να κάνεις και εσύ.

Δε θέλω να μεγαλώσω άλλα αυτό το τρένο φρένο δεν έχει και απλώς πας, το θέμα είναι να καταλάβεις και να μη προσπαθήσεις να το φρενάρεις γιατί απλώς δε μπορείς.





I have often told you stories
About the way
I lived the life of a drifter
Waiting for the day
When I'd take your hand
And sing you songs
Then maybe you would say
Come lay with me love me
And I would surely stay

But I feel I'm growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin' 'round
I guess I'll always be
A soldier of fortune

Many times I've been a traveller
I looked for something new
In days of old
When nights were cold
I wandered without you
But those days I thougt my eyes
Had seen you standing near
Though blindness is confusing
It shows that you're not here

Now I feel I'm growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin' 'round
I guess I'll always be
A soldier of fortune
I can hear the sound
Of a windmill goin' 'round
I guess I'll always be
A soldier of fortune

Δεν υπάρχουν σχόλια: